-
Waarom ik bleef. In ebolaland.
Lotje trek bepaalde eind januari 2015 dat niet het Malinese maar het Guinese elftal door mocht naar de kwartfinales van de CAN 2015, de Coupe d’Afrique des Nations. Bij het horen van dat nieuw ging het land uit de bol. De vreugdekreet die door de met stof en zon overgoten straten van Conakry walmde, luidde: […]
-
Verfoeide veralgemeningen.
Er is geld verdwenen uit mijn portefeuille. Is dat zo? Ik vergis me makkelijk. Zand erover. Een paar dagen later dezelfde vaststelling. Ben ik wel zeker? Liever twijfelen en doen alsof er niets gebeurd is. Bij de derde keer is elk excuus zinloos. « Pas toch op! Guinezen zijn niet te vertrouwen. Het zijn verraders en […]
-
Afrika kent te weinig agressie.
Deze interessante stelling haalde ik uit de kanjer ‘De staat van Afrika’ van Richard Dowden. Wat benijd ik de indrukwekkende kennis en het doorleefde inzicht van die man. Zijn liefde voor het continent deel ik al. Een fascinerend boek dus, dat uiteraard gaat over oorlog, geweld, verraad en ellende. Uren per week in de rij […]
-
Over relativiteit en geluk.
Waar overschrijdt relativeren een limiet en transformeert het in een gelaten ondergaan? Waar verzandt het in zwaar fatalisme dat de eigen greep op het leven ondermijnt? Relativeren brengt lichtheid met zich mee wat op zijn beurt een gevoel van geluk kan bevorderen. Maar waar ligt de grens? Een klassiek voorbeeld van het Afrikaanse relativeren is […]
-
Voor alle (oud)collega’s.
De Franse ambassadeur kwam het lerarenkorps groeten en voor de gelegenheid werd een middagreceptie georganiseerd. Na 10 jaar heb ik weer collega’s en ik geniet ervan. Dat het schoolleven me blijft achtervolgen vind ik eigenaardig. Zo had ik het me niet voorgesteld. Beter stoppen met me voorstellingen te maken dus, en doorgaan met leven. Deze […]
-
Ma copine.
Ik kocht dat kleine autootje. Ik voelde me vrij zonder en nu voel ik me vrij met. Administratie hoeft niet altijd een klucht te zijn, in geen tijd had ik de nodige documenten in handen en dat alles aan een redelijke prijs. Rijden in een West-Afrikaanse hoofdstad boezemt me geen angst meer in. Wel het […]
-
Wie is de sterkste?
Het is niet helemaal onterecht dat het blanke ras al eens als lichamelijk zwakker wordt beschouwd dan het negroïde. Een zekere materiële toestand vraagt om krachtige lijven. Er is echter iets wat me al langer frappeert en dat is het volgende. Zonder auto heb ik ettelijke kilometers gestapt met handen vol zeurende kinderen en scheurende […]
-
Als je netwerk maar goed zit.
Ik verdiep me in marketing, iets wat ik tot voor kort niet met mezelf associeerde. Ik kan er echter niet omheen. Mijn hoofd tolt maar business is business. Hoe kom je aan klanten? En kan Afrika ook op dit domein een inspiratiebron zijn? Wat onmiddellijk in me opkomt, is netwerken. Het bestond hier lang avant […]
-
Over feesten en sociale media.
Mijn potentieel goede vriend trouwde op zondag (zie Mannen). Tussen ons gezegd en gezwegen heb ik het wel een beetje gehad met Afrikaanse ceremonies. Maar ik ken mijn wereld en ging, zij het beperkt. Het gaat nog maar eens over hoe doorslaggevend de invloed is van waar je bent opgegroeid. Ik leerde dat feesten onder […]
-
Leven te midden van kabaal.
Het is een uitdaging om met gevoelige oren in luidruchtig Afrika te wonen. De meeste Afrikanen groeien op in herrie. In Europa echter leren we vanaf onze geboorte dat lawaai storend is. Het is een hardnekkige overtuiging waar men moeilijk vanaf raakt. Mijn kinderen zijn in Afrika geboren en lokaal gedoopt. Een doopfeest – of […]