Guinee is het Zwitserland van West-Afrika. Heel wat rivieren ontspringen hier zoals de Senegal en de Niger. Het regent zes maanden per jaar en in augustus soms een week zonder ophouden. En toch loopt er amper water door de leidingen van Conakry.

Een groot deel van de bevolking put water in de eigen tuin. Sommigen hebben een elektrische pomp, die dan weer alleen werkt als er stroom is. Anderen gaan in de rij staan bij het enkele kraantje in de straat. Het gerantsoeneerde water stroomt drie avonden per week uit de kraantjes en uit de lekken in de leidingen de straat op. Overvloedig.

Ik woon in een gebouw met drie appartementen en twee aparte kamers. De twee kranen op onze binnenplaats geven zelden nog water nu de lekken voor onze deur stilaan fonteinachtige proporties aannemen.

Ik belde toch maar de watermaatschappij. Een gedurfde zet want opgeroepen door een blanke betekent dat er iets te rapen valt. Maar betalen zou ik niet. Na een viertal maanden stonden ze voor de deur. Het lek kon gerepareerd worden en ze waren zelfs in staat de kranen op de binnenplaats weer te laten functioneren. Ook de buren werden erbij geroepen en ik zag in ieders ogen eurotekens flikkeren.

Het gebeurt dat ik paranoïde word. Gelukkig zelden, maar het overkomt me. Meestal ben ik dan lusteloos wakker geworden en bevordert gelijk welke situatie mijn gevoel van eenzaamheid en hulpeloosheid. Het wantrouwen viel me zwaar en ik trok me terug. Als het jullie niet kan schelen, mij ook niet. Sterke Moussa komt wekelijks de vaten in onze keuken en badkamers vullen. Initiatief voor een waterregeling zal niet van mij komen. En nagenoeg zeker van niemand anders.

TIP 4
Zelfvoorziening is het na te streven doel op professioneel en privaat vlak.